donderdag 27 februari 2014

Marina

Ik geef het maar direct toe: als het om boeken van Zafón gaat, ben ik bevooroordeeld. Toe nu toe heb ik vier boeken van hem gelezen die ik allemaal geweldig vind. De laatste heb ik net uitgelezen: Marina. In de recensie preview van vorige week was ik al erg enthousiast over dit boek. Nu ik het heb uitgelezen, ben ik nóg enthousiaster. Zafón heeft opnieuw een mysterieus boek geschreven vol bijzondere zinnen en de prachtigste metaforen. 

Het boek dat over de 15-jarige Oscar gaat, speelt net als veel van Zafóns boeken af in de kleinere straten van Barcelona. Het is begin jaren tachtig en Oscar zit op een internaat. Tijdens zijn vrije uurtjes dwaalt hij graag rond door de straten van Barcelona. Dan komt hij bij een huis terecht waar hij naartoe wordt gelokt door prachtige muziek. Op die manier leert hij de aantrekkelijke Marina en haar vader Germán kennen. Een vriendschap ontstaat tussen de drie personen. Wanneer Marina op een dag een mysterieus tafereel laat zien aan Oscar, raken ze betrokken in een gevaarlijk avontuur.

Zafón is een meester in het vertellen van verhalen en van de eerste pagina tot aan de laatste pagina hing ik aan zijn lippen. Door drukte lukte het mij niet door te lezen waardoor ik een week deed over de eerste honderd pagina's. Dit maakte me enigszins ongedurig, want ik wilde zo graag doorlezen! Toen ik op een middag een klein beetje tijd had, ben ik op de bank gaan zitten met een grote kop thee en een lekker dekbed. De bedoeling was dat ik een uurtje zou lezen, maar ik ben niet meer opgestaan tot ik het boek uit had. 

Ik kan me voorstellen dat niet iedereen het verhaal aanstaat. Het is vrij mysterieus en fantasie wordt niet geschuwd. Ikzelf houd juist wel van dat fantasievolle, maar ik kan me inbeelden dat niet iedereen laaiend enthousiast is over dit verhaal. Het is daarom ook een verstandige zet geweest van de uitgever om het als Young Adult uit te geven. In dit 'genre' lijkt fantasie meer toegestaan dan in volwassenen romans. Het boek kan hierdoor zowel in de YA-kast als op de literatuurtafel worden geplaatst. Over de kaft voel ik me een beetje dubbel. Enerzijds vind ik het een prachtige kaft, lekker mysterieus met mooie vlinders. En vooral de touch vind ik geweldig. Een beetje stroevig. Aan de andere kant vind ik de kaft misschien iets te donker en te Young Adult-achtig (is dat een woord?) uitgegeven. Ik merk dat het boek bij ons in de winkel op de literatuurtafel niet echt snel wordt opgepakt. Misschien vinden mensen de kaft wel te mysterieus of staat deze hen niet aan. Het is een vrij harde kaft, in die zin dat rood en zwart flink met elkaar contrasteren. Voor jongeren vind ik dat top, voor het publiek dat het YA-genre ontgroeid is (kan dat?!), had het wellicht beter uitgegeven kunnen worden op de wijze waarop Zafóns bekendste boeken (De schaduw van de wind, Spel van de Engel en De gevangene van de hemel) zijn vormgegeven. 

Mijn oordeel
Houd je van spannende, mysterieuze boeken en schuw je geen fantasieverhalen? Dan zeg ik: ren naar de boekwinkel en begin vandaag nog te lezen. Ik heb enorm genoten van dit boek en ben hierdoor ook nieuwsgierig geraakt naar Zafóns andere YA-boeken. Dit boek heb ik met heel veel plezier gelezen en zal aankomende tijd zeker aangeraden worden in de winkel. 

Sterren: 4.5 (uit 5)

Marina
Carlos Ruiz Zafón
Uitgeverij Signatuur
Prijs €17,95

dinsdag 25 februari 2014

Happiness is...

Ik ben een echte boekfreak. Niet alleen lees ik heel erg graag boeken, ook vind ik het altijd heerlijk om plaatjes van boeken te kijken. Zo nu en dan sta ik mezelf toe om op Pinterest 'books' in te typen en het daarop volgende uur te vergapen aan mooie, grappige of bijzondere afbeeldingen. Hoewel ik er wel honderd aan jullie zou willen laten zien, heb ik me beperkt tot slechts één afbeelding. Herken je jezelf erin?


zondag 23 februari 2014

Jarig! Dus ik deel uit!!

Hiep hiep hoera! Deze boekenwurm is vandaag 23 jaar geworden! En wie jarig is... trakteert! Hoewel ik het kei-gezellig zou vinden als jullie allemaal op de koffie/thee komen en een lekker stuk taart nuttigen, wordt dit toch een beetje lastig. Maar om toch mijn verjaardag met jullie te kunnen vieren, deel ik uit. En omdat ik al heel erg lang uitkijk naar de leeftijd van 23 (ja een beetje gek, maar dat is mijn lievelingsgetal), vier ik het dubbel. Hoe? Door twee cadeautjes uit te delen!


Zoals jullie misschien wel weten werk ik in een boekhandel. Af en toe maak je hele gekke dingen mee. Soms doe je waanzinnig je best voor een klant en zegt die achteraf: 'Goh bedankt voor je hulp! Dan bestel ik het wel even via Bol.com, dan hoef ik niet meer terug te komen'. Ehh.. Een boekje dat nauw aansluit op deze ervaringen is Gekke dingen die klanten in boekwinkels zeggen. En deze kan jij winnen!




Mijn tweede cadeau voor jullie is de tas van Blossom Books met de tekst I like big books and I can not lie. Ik wil hem zelf al heel lang hebben, dus eigenlijk ben ik een beetje jaloers op de winnaar. 

Zijn er voorwaarden?
Ja, eigenlijk wel. Hieronder even op een rijtje:

  1. Ik verloot mijn gifts alleen onder mijn volgers. Ben je geen volger? Geen probleem: ga mij dan volgen via Bloglovin (en evt op FB)! 
  2. Laat een berichtje achter onder dit bericht en laat weten wat je liever ontvangt: het boek of de tas
  3. Ik zou het echt heel erg leuk vinden (en waarderen!) als je mij via FB gaat volgen, maar ik zal die niet meerekenen voor de loting.
  4. Ik zal de loting zo eerlijk mogelijk laten verlopen.
  5. Je kan meedoen tot en met zondag 2 maart.
  6. Op maandag 3 maart maak ik de twee winnaars bekend! Dit doe ik door te reageren onder dit bericht. Als deze persoon niet gereageerd heeft binnen 48 uur, kies ik een andere winnaar uit. 
  7. Dit bericht plaats ik ook op FB en zal ook daar de winnaar bekend maken.
  8. De cadeaus worden per post verstuurd.

Ik hoop dat jullie mijn verjaardag met mij mee willen vieren!!

Liefs, Bibi


woensdag 19 februari 2014

Versplinter me

Afgelopen zaterdag heb ik Versplinter me gekocht van Tahereh Mafi. Ik verheugde me erg op dit boek, want van het vorige tussendeel heb ik erg genoten. Die avond ben ik lekker in bed gaan liggen en begon ik te lezen. Voor degenen die niet weten waar de Juliette-trilogie over gaat een korte introductie zonder dat ik teveel hoop weg te geven.

Juliette heeft een gave, althans zelf ervaart ze het als een last: haar aanraking is dodelijk. Tja, niet erg fijn. Gelukkig zijn er enkele mensen die ze wel kan aanraken, waaronder haar vriend Adam. De regering wil Juliette voor zich winnen, zodat ze haar kunnen gebruiken als levend monster dat dood en verderf kan zaaien. Maar dan blijkt de aartsvijand van Juliette, Warner, toch niet zo vijandelijk te zijn als ze in eerste instantie dacht. In deel 2,5 vertelt Adam over zijn leven en de liefde die hij voor zijn broertje James voelt. De vorige delen bevatten vele hartstochtelijke scènes, die soms wel wat over de top zijn maar die de lezer doet zwijmelen. Dit boek vertelt over de keuze die Adam moet maken tussen Juliette en James. Van romantiek geen sprake.

Eigenlijk vond ik dit boek heel teleurstellend. Ik verheugde me op de zienswijze van Adam en dat hij zou beschrijven wat hij voor Juliette voelde. Waarom is hij zo door haar gefascineerd? Wat voelt hij precies voor haar? Voor ik het wist had ik het boekje (van een kleine zeventig pagina’s) uit en bleef ik wat verdwaasd voor mij uitkijken. Huh? Waar is de Adam gebleven die we uit de vorige boeken kennen? Ja, natuurlijk begrijp ik dat hij zich verantwoordelijk voelt voor zijn broertje maar dan mag hij nog wel even uiten hoe hij zich voelt. Of liever: wat hij allemaal voelt voor Juliette. Dit boek maakt dat Team Warner – sorry mensen die de serie niet kennen, dit is voor jullie heel onduidelijk – aan de winnende kant staat. Het boek leest op zich fijn, maar mist de romantiek uit de vorige delen. Hopelijk is het afsluitende deel van de serie – dat deze maand uitkomt – een stuk beter dan dit boek. Want ik vond het erg tegenvallen.
Sterren: 2 (van 5)

Versplinter me (deel 2,5 uit de Touching Juliette-trilogie)
Tahereh Mafi
Blossom Books
€9,95 

dinsdag 18 februari 2014

Recensie preview

Vorige week ben ik begonnen in Marina van Carlos Ruiz Zafón. Door drukte kom ik nauwelijks aan lezen toe, maar tot nu toe ben ik erg positief over het boek. Hoewel ik dacht dat het een boek voor volwassenen was, bleek het geschreven (of in ieder geval uitgegeven) te zijn voor young adults. Wie van de Schaduw van de wind houdt, zal dit boek vast ook prachtig vinden. Zafón creëert net als in de boeken omtrent Daniël en het Kerkhof der Vergeten Boeken, een mysterieus avontuur in de straten van Barcelona. Ik hoop begin volgende week een recensie over dit boek te kunnen plaatsen, want dit boek wil ik jullie (tot dusverre) zeker niet onthouden!

Voor de nieuwsgierigen plaats ik hieronder de tekst van de achterflap.

Vijftien jaar later is de herinnering aan die dag bij mij teruggekomen. Ik heb de jongen gezien die in de nevel van station Francia ronddoolde en de naam van Marina lichtte opnieuw op als een verse wond. Allemaal bewaren we een geheim op de zolder van de ziel, achter slot en grendel. Dit is het mijne.

In mei 1980 verdwijnt de 15-jarige Oscar Drai plotseling van school in de oude stad van Barcelona. Zeven dagen en nachten weet niemand waar hij uithangt...

Zijn verhaal begint in het oude stadshart van Barcelona, waar hij Marina en haar vader Germán Blau, een portretschilder, ontmoet. Marina neemt Oscar mee naar een kerkhof, om getuige te zijn van een macaber ritueel dat elke vierde zondag van de maand plaatsvindt. Precies om tien uur 's ochtends verschijnt een koets, getrokken door zwarte paarden. Er stapt een vrouw uit, in het zwart gekleed, haar gezicht gesluierd, met in haar gehandschoende hand één enkele roos. Ze loopt naar een grafsteen die geen naam vermeldt, maar waarop alleen een mysterieuze afbeelding van een zwarte vlinder met opengeslagen vleugels te zien is.


Als Oscar en Marina besluiten haar te achtervolgen, begint een reis die hen naar de hoogtepunten van een vergeten, naoorlogs Barcelona leidt, een wereld voor aristocraten en actrices, uitvinders en magnaten, en een duister geheim dat op hen wacht in het mysterieuze labyrint onder de straten van de stad.

maandag 17 februari 2014

De test

Deze recensie wil ik al een tijdje schrijven, maar door drukte kwam het er steeds maar niet van. Nu eindelijk: hier is hij! Twee weken terug las ik De Test van Joelle Charbonneau, het eerste deel uit The Testing Trilogy. Het boek kwam enkele maanden geleden binnen bij de winkel en ik besteedde er nauwelijks aandacht aan. Ik vond het vooral een groot boek en dat we er veel hadden binnengekregen. Nadat een aantal weken later nog steeds geen enkel exemplaar was verkocht, besloot ik de uitgever een mail te sturen en te vragen om een leesexemplaar. Veelal verkoopt een boek toch beter als de verkoper iets over het verhaal kan vertellen. Het boek las ik uit in twee dagen.

Waar gaat De test over?
Cia Vale leeft in een verwoeste wereld. Het land waar ze woont, het Verenigd Gemenebest ooit een deel van Amerika, is verwoest na De Zeven Oorlogsfasen. De wereld moet opnieuw opgebouwd worden, maar de enige personen die daar aan kunnen bijdragen zijn studenten die aan dé universiteit hebben gestudeerd. Je wordt niet zomaar aangenomen op de universiteit. Allereerst moet je uitblinken tijdens je (middelbare) schooltijd en vervolgens moet je worden uitverkoren om mee te mogen doen aan de test. Hoe deze test precies in werking treedt weet niemand, zelfs de mensen die deze test hebben doorstaan weten niet meer wat zij precies hebben moeten doen gedurende deze test. Cia wordt samen met drie andere klasgenoten uit haar kolonie uitgekozen. Alle kolonies leveren enkele testkandidaten. Cia’s vader heeft ook gestudeerd aan de universiteit en daarvoor de testrondes doorstaan. Hij weet niets meer van deze periode, maar wordt jaren later nog steeds geteisterd door vreselijke nachtmerries. Zijn raad aan Cia: vertrouw niemand.

Zodra de test is begonnen, beseft Cia dat het niet alleen om kennis draait, maar ook om doorzettingsvermogen, sluwheid en fysieke kracht.

Wat vond ik ervan?
Het begin van het verhaal vond ik niet bijster interessant. Ik had het idee dat ik een bewerking aan het lezen was van De hongerspelen. Hoewel ik deze serie met veel plezier gelezen heb, vind ik het niet altijd fijn om boeken te lezen waar automatisch vergelijkingen tussen worden getrokken. Maar naarmate het verhaal vorderde, verdwenen de vergelijkingen steeds meer. Ja natuurlijk, af en toe kon ik er bijna niet omheen. Zo mogen slechts 20 van de 108 deelnemers studeren aan de universiteit en de rest verdwijnt op raadselachtige wijze.

Hoewel ik het verhaal steeds spannender vond, miste ik het een en ander in het verhaal. Ik had het idee dat sommige aspecten beter uitgewerkt konden worden waardoor het verhaal sterker werd. Zo wordt Cia op een gegeven moment aangevallen door gemuteerde mensen. Deze spannende gebeurtenis duurt echter maar een pagina en had van mij veel uitgebreider mogen zijn. Dit gebeurde meerdere malen in het boek en iedere keer dacht ik ‘hè jammer, nu heb je net dat extra puntje laten liggen!’. Ook komt het liefdesverhaal tussen Cia en Tomas niet helemaal uit de doeken. Daar had de auteur wat meer aandacht aan mogen besteden. Wat is de voorgeschiedenis van deze twee jonge verliefden en wanneer viel het kwartje voor Tomas dat hij verliefd was op Cia? Iets meer romantiek dus. Het verhaal was daardoor niet minder leuk, maar misschien wel minder goed.

Wel moet gezegd worden dat Joelle Charbonneau een fijne schrijfstijl heeft. Je vliegt werkelijk door de pagina’s heen en het is ook dusdanig interessant dat je door wilt blijven lezen. Bovenstaand stuk klinkt misschien ietwat negatief, maar dat ben ik niet. Het verhaal eindigt met een ongelooflijke cliffhanger, waardoor je direct door wilt met lezen van het tweede deel.

Zojuist trok ik al de vergelijking met De hongerspelen. Dit hoeft niet negatief te zijn, immers als je van dergelijke verhalen houdt, past dit boek wel thuis in het rijtje Hongerspelen, Divergent et cetera. Ik zal het boek niet afraden, maar ik weet niet zeker of ik het aanraad. Laat ik het zo zeggen: als de auteur het tweede boek beter uitwerkt, kan het een goede serie worden en raad ik het iedereen aan die van dystophische verhalen houdt. Ik ben inmiddels toch erg nieuwsgierig naar het tweede deel en hoop het binnenkort te lezen.

Sterren: 3.5 (van 5)

De test
Joelle Charbonneau
Karakter uitgevers

€19,95 (hardcover)

donderdag 13 februari 2014

Zo blij met jou!

Door alle (boek)winkels, uitgeverijen, reclameborden et cetera word je ermee bestookt: morgen is het valentijn. Vijf jaar terug vierde ik mijn eerste valentijn met mijn vriend en inmiddels is hij al een tijdje druk in de weer met de voorbereidingen voor onze vijfde valentijnsdag samen. Ik deel de mening dat valentijn vooral heel commercieel is, maar wat vind ik het altijd leuk als mijn vriend me weer verrast met een romantische picknick op de vloer voor de openhaard waar de televisievlammen lekker lopen te knetteren of een bevroren stuk ijs waar een ingevroren roos in zit met de tekst ‘mijn hart smelt voor jou’.  Tja, gruwel of smelt ervan, ik blijf het lief vinden!

Om in het thema van valentijn te blijven, wil ik een bijzonder prentenboek met jullie delen. Een prentenboek over verliefdheid en elkaar ‘gewoon’ lief vinden. Het boek is dit jaar uitgekomen bij Clavis, en wat was ik blij dat ik een recensie-exemplaar toegestuurd kreeg!

Zo blij met jou! gaat over Sofia en haar verwarrende gevoelens. Ze is verliefd op een jongen uit haar klas, maar ze weet niet zo goed wat daar mee aan moet. Vandaar dat ze advies vraagt aan haar oma, want die weet altijd raad. Oma vertelt over haar herinneringen aan verliefd zijn en hoe ze aan opa vertelde dat ze verliefd op hem was.
'Maar wat heb je hem dan precies gezegd?’ vraagt Sofia.                        'Dat ik hem van alle jongens het leukst vind,’ zegt oma vrolijk.

Het verhaal wordt prachtig geïllustreerd door de illustraties van Jenny Bakker. Iedere pagina is duidelijk met veel zorg samengesteld en de prenten zijn bijna magisch, zo mooi als ik ze vind. De illustraties sluiten nauw aan op het verhaal, maar als je beter kijkt zie je dat ook de illustraties een eigen verhaal vertellen. Een vogeltje dat stiekem met een sok wegvliegt, een kikker die zich verschuilt achter een blad van de pagalobloem of een jongetje dat dromerig van een dak kijkt naar Sofia.


Zo blij met jou! heeft een prachtige cover die nieuwsgierig maakt naar de rest van het verhaal. Het liefst zou ik jullie enkele prenten willen laten zien, of eigenlijk één specifieke. Deze staat ook op de achterkant van het boek. Andere prenten van het verhaal kan ik niet laten zien omdat ik denk dat dat tegen de rechten van de uitgever ingaat, dus zullen jullie het boek toch maar eens zelf in de boekwinkel moeten doorbladeren. Ik ben zo blij met dit boek!

Zo blij met jou!
An Swerts & Jenny Bakker
Uitgeverij Clavis
€14,95

woensdag 12 februari 2014

Ik lees Nederlands

Bron: ingeleest.nl
Vorig jaar heb ik meegedaan aan de Ik lees Nederlands-challenge die ik bij lange na niet gehaald had (10/15). Deze challenge daagt je uit boeken te lezen van Nederlandse of Vlaamse bodem, omdat men veelal vertaalde literatuur leest. Ik verklaar me maar direct ‘schuldig’, want ook ik kwam erachter dat ik nauwelijks Nederlandstalige boeken lees. Maar goed, dit jaar ga ik opnieuw de uitdaging aan. Om het mezelf gemakkelijker te maken heb ik de boeken alvast bepaald. Ik kan natuurlijk altijd nog switchen tussen boeken. Zeven van deze boeken heb ik in de boekenkast staan, dus dat scheelt ook direct weer in het lezen van boeken die nog steeds een keer gelezen moeten worden. Ik ben benieuwd hoeveel boeken al de deelnemers dit jaar bij elkaar lezen, want vorig jaar waren het er meer dan 600! Moet je voorstellen wat een boost dat is voor de Nederlandse literatuur!
  • Niemand in de stad – Philip Huff
  • Vallende ster – Bernlef
  • Harten Sara – Thomas Olde Heuvelt
  • De bijbel voor ongelovigen – Guus Kuijer
  • Hoe een klein rotgodje God vermoordde – Guus Kuijer
  • Het doden van een mens -  Guus Kuijer
  • Stern – Thomas Heerma van Voss
  • Kalf – Myrthe v/d Meer
  • Barista: Koffie verkeerd! – Elsbeth Witt
  • Euforie – Christiaan Weits


Lijkt het je ook leuk om mee te doen? Dan kan je je aanmelden op http://www.ingeleest.nl/ik-lees-nederlands/comment-page-1/#comment-10166

Daar staan ook duidelijk de spelregels uitgelegd. Ik ga in ieder geval mijn best doen, want het eerste boek ligt klaar: De bijbel voor ongelovigen

Ik heb er zin in!

maandag 10 februari 2014

Liebster Award



Wat leuk! Ik ben vandaag genomineerd voor de Liebster Award door Manon van Keulen van kwetterelfje.blogspot.nl Een leuk blog waarop Manon stukjes schrijft over diverse onderwerpen. Ook schrijft ze op haar blog kleine verhaaltjes. Bedankt Manon voor de nominatie!

Maar wat is de Liebster Award precies? Deze award is in het leven geroepen om de kleinere bloggers (tot 200 volgers) een duwtje in de rug te geven en zo deze blogs wat meer aandacht te geven. Want tja, ehh waar is waar. Het is soms erg lastig om je (Nederlandstalige) blog onder de aandacht te brengen van het grotere publiek. Ik ben al heel erg blij met mijn kleine veertig volgers, al springt mijn hart iedere keer weer een beetje omhoog als ik zie dat ik een nieuwe volger heb.

Ik moet toegeven dat sommige van de aan mij gestelde vragen best lastig te beantwoorden waren. Hieronder volgen ze:


1. Waarom ben je deze blog begonnen?

Bibiesboeken ben ik begonnen doordat ik merkte dat ik meer wilde dan alleen het lezen van boeken. Ik wilde schrijven en anderen inspireren om sommige boeken ook te lezen. Ook ben ik heel nieuwsgierig en vind ik het altijd leuk om te zien wat andere mensen lezen en wat voor mening zij hebben over boeken. Maar het blijkt nog best lastig te zijn om in contact te komen met je volgers. Sommige volgers leer je een beetje kennen en eigenlijk zijn dat ook de mensen voor wie je schrijft omdat zij degenen zijn die wat van zich laten horen. Dit stimuleert tot verder bloggen. Daarom laat ik vaak korte berichtjes achter bij kleinere bloggers om te laten weten dat hun blog gelezen wordt!

2. Schrijf je liever weinig maar uitgebreid, of veel en kort?

Ik merk dat ik het liefst schrijf als ik ook echt wat te vertellen heb. Een tijdje terug was het een beetje rustig op leesgebied en toen zat ik een beetje vast. Ik heb een boekenblog en ik weet niet of mensen het dan leuk vinden om dan meer te lezen dan over boeken. Ik probeer daarom ook niet altijd te persoonlijk te worden omdat ik bang ben dat dit mensen afschrikt. Ehm, ik schrijf het liefst 2 a 3 keer per week. Echt lange stukken hoeven het niet te zijn, als er maar wel wat zinnigs vermeld wordt.

3. Welk genre voel je je het meest in thuis?

Young adult! Ik heb zelf de leeftijd van een ya en ik vind het aanbod geweldig. Het is zo divers. Maar ook lees ik graag populaire fictie zoals de boeken van Jonas Jonasson of thrillers van Lars Kepler. En vanzelfsprekend jeugdliteraire boeken, immers ik studeer Jeugdliteratuur! Ook struin ik altijd boekenblogs af voor nieuwe tips. Heb je een goed boek en wil je dat aanraden: stuur een berichtje!


4. Welke genre laat je het liefst links liggen?

Science fiction. Dat is een genre waar ik me niet in thuis voel. Ook lees ik weinig non-fictie boeken.

5. Kopen of lenen?

Nou... eigenlijk kopen. Maar ik heb inmiddels zo veel boeken dat ik ook weer moet verkopen om mijn huis niet helemaal vol te bouwen met boeken. Ik weet dat veel mensen zeggen dat een huis vol boeken mooi staat - en dat is in zekere zin ook zo - maar doordat ik anti-kraak woon is het voor mij erg lastig om de boeken te verhuizen. Daarom probeer ik boeken van de universiteits bibliotheek te lenen, maar dat terugbrengen... Zucht.

6. Nieuw of tweedehands

Dat maakt me echt niets uit. Een nieuw boek heeft iets fijns, maar een tweedehandsboek is een stuk goedkoper. Ook vind ik het altijd een leuk idee dat iemand voor mij het boek (hopelijk met veel plezier) heeft gelezen.

7. Liever je eigen boekenwereld scheppen, of verdwalen in die van een ander?

Zeker weten verdwalen in die van een ander. Laat mij maar zien wat anderen lezen, hoe zij een wereld vol boeken creëren. Bij deze vraag moet ik direct denken aan Schaduw van de wind van Carlos Ruiz Zafon. Prachtig. 

8. Als er een ramp zou uitbreken en je zou nog één boek kunnen redden, welk boek zou het zijn?

Mijn fotoboek? Die is mij toch wel heel veel waard. Eigenlijk zijn al mijn andere boeken te vervangen, de meesten zijn nog wel nieuw te verkrijgen of tweedehands te koop. Eigenlijk vind ik dit wel een grappige vraag want als je mij deze vraag twee jaar terug had gesteld, zou ik hoogstwaarschijnlijk een halve hartverzakking krijgen bij het idee dat mijn boeken allemaal in brand vliegen. Nog steeds geen fijne gedachte, maar ik probeer minder materialistisch te zijn. Ik wist niet dat het mij lukte, maar het is eigenlijk best bevrijdend om minder om spullen te geven. Valt er een bordje kapot van mijn servies, tja balen.. maar er is geen man overboord. En trouwens: het scheelt weer in verhuizen.

9. En wat zou het zijn als het niet per se een boek was?


Mijn vriend redt zichzelf hopelijk. (Oeps!) Dus wordt het mijn kat Kroel. Mijn lieve knuffeldier op wie ik stiekem heel erg verliefd ben. Ik vind hem heel stoer en duidelijk een kater. Als iemand over een 'zij' praat corrigeer ik diegene altijd met 'hij' of 'hem'. Heel vervelende eigenschap! Maar ja, hij is dan misschien ook wel een klein beetje vrouwelijk. Hij ligt nu te slapen op een tas en vanmorgen trof ik hem aan zoals hier op de foto. 

10. Wat is je grootste droom?

Eigenlijk is mijn grootste droom om gezond en gelukkig oud te worden. Klinkt een beetje cliché maar wat is belangrijker dan gelukkig zijn? Ja natuurlijk, het liefst heb ik een geweldige baan waar jullie allemaal stikjaloers op zullen zijn. Maar dan moet ik eerst achterhalen wat die baan is. Op dit moment lijkt het mij geweldig om de PR in te gaan voor boeken, maar eigenlijk lijkt het mij ook heel erg leuk om een eigen boekwinkel te openen met daarin een kleine lunchroom. Een leuke vintagestijl gecombineerd met tuttige kopjes.. ja dat zie ik ook wel zitten.

11. Wat is je levensmotto?

Ojee. Het probleem met een levensmotto is dat je die ook eigenlijk moet nakomen of dat je daar voor de volle honderd procent in gelooft. Ik zou willen zeggen: 'streef naar dat wat je gelukkig maakt', maar gelijktijdig voel ik de druk om bepaalde zaken te volbrengen die je op dit moment niet zo gelukkig maken. Snap je wat ik bedoel? Lekker optimistisch weer. Sorry..


De elf vragen voor de bloggers die ik nomineer. Lastig, want ik volg boekenblogs, maar ook blogs over taarten, zoetigheid, gezondheid et cetera. Dit wordt een bijzondere vragenlijst..

1. Wat vind jij zo leuk aan bloggen?
2. Waarom is jouw blog meer dan het volgen waard?
3. Wat maakt jou op dit moment het meest gelukkig?
4. Als je zou mogen kiezen tussen iedere dag een uur lezen of iedere dag een uur bakken, waar zou jij dan voor gaan? En waarom!
5. Het allermooiste boek dat je ooit gelezen hebt.
6. De allerlekkerste taart die je ooit gegeten of gemaakt hebt.
7. Wat is de meest bijzondere ervaring die je hebt meegemaakt met bloggen?
8. Wat moet iedereen volgens jou in huis hebben?
9. Hoe ziet jouw ideale huis eruit?
10. Wat maakt jou tot wie je bent?
11. Stel dat je over een bijzondere kracht kan beschikken (dit kan alles zijn, van onzichtbaar worden tot talen in 5 minuten leren spreken), voor welke kracht zou jij gaan?

Nu is het de bedoeling dat ik ook vijf mensen nomineer voor de Liebster Award. Lastig alleen dat eigenlijk iedereen deze prijs ongeveer al gewonnen heeft. Toch nomineer ik de volgende vier blogs omdat ik deze oprecht leuk vind en - voor zover ik weet - zij de award nog niet gewonnen hebben.

De door mij genomineerden zijn:
1. Taart en Zoet!
2. Inge leest
3. Granaatappel Design
4. Zoett

Nog even de spelregels:

- Noem degene die jou heeft genomineerd
- Beantwoord de 11 vragen die je van hem/haar gehad hebt
- Nomineer zelf 5 bloggers met 200 volgers of minder
- Bedenk zelf 11 vragen voor je nominaties
- Stuur de genomineerde bloggers er een berichtje over



De boekwinkel

Sommige vrouwen wil je een schop onder hun kont geven. “Emancipatie!!!” wil je naar ze roepen. Een vrouw tegen wie ik dit heel graag wilde zeggen was Esmee, hoofdpersonage uit De boekwinkel. Esmee is intelligent, promoveert aan Colombia University op de werken van de Amerikaanse schilder Wayne Thiebaud en heeft een gedegen kennis van literatuur. Wanneer ze een relatie krijgt met Mitchell, een rijke man die economie doceert, voel je al aankomen dat deze man eigenlijk niet zo leuk is als hij zich voordoet. Hoewel Esmee en Mitchell pas enkele maanden samen zijn, raakt ze per ongeluk zwanger. Voordat ze het hem kan vertellen gaat de relatie over. Wanneer ze elkaar enkele weken later treffen, komt Mitchell achter haar zwangerschap en laat hij haar weten dat het kind niet gewenst is. Hij probeert haar zelfs ervan te overtuigen dat het beter voor de baby is om abortus te plegen. Als zij abortus pleegt, zal hij weer bij haar terugkomen. Op dit punt moet Esmee toch wel doorhebben dat hij een onwaarschijnlijke l*l is, toch? (Of ben ik misschien iets te kortzichtig?)

Het boek heb ik met veel plezier gelezen, maar ik kon me erg irriteren aan de hulpeloosheid van Esmee. Toch kon ik me ook wel weer inleven in haar. (He, lekker wisselvallig van me!) Immers, ze is zwanger en haar ex wil niets van de baby weten. Logisch toch dat ze de beste situatie voor haar en haar kindje wil, die zij denkt te hebben door de relatie met haar ex opnieuw aan te gaan. Maar het verhaal gaat niet alleen over Esmee, haar zwangerschap en haar vervelende ex. Zodra Esmee erachter komt dat ze zwanger is, beseft ze dat ze geld moet verdienen. Vandaar dat ze solliciteert bij de tweedehandsboekwinkel De Uil. Haar nieuwe collega’s zijn op zijn zachtst gezegd bijzonder. Esmee past prima thuis bij de boekwinkel en leert de vaste klantenkring goed kennen evenals zij vriendschap sluit met daklozen.

Het verhaal bevat de nodige humor en er zitten leuke verwijzingen in naar bekende literaire werken. Zo beseft Esmee dat ze zich lang niet zo heldhaftig gedraagt als heldinnen uit bekende literaire werken zoals Jane Eyre. De boekwinkel is een fijn boek om te lezen, maar verwacht niet te veel inhoud. 8weekly omschrijft het boek als ‘een gecultiveerde chicklit’ en eigenlijk kan ik mij daar best in vinden. Te negatief wil ik me nou ook weer niet uiten over dit boek, want ik heb – voornamelijk de passages die zich afspelen rondom boekhandel De Uil - het met best veel plezier gelezen. De boekwinkel is een fijn boek voor een druilerige zondagmiddag.


Sterren: 2,5

De boekwinkel
Deborah Meyler
The house of books
€18,95

vrijdag 7 februari 2014

Silber

Als echte YA-lezer vind ik de boeken van Blossom Books vaak heel erg leuk. Het eerste boek dat ik van deze uitgeverij las was Robijn Rood, het eerste deel uit de Edelstenentrilogie geschreven door Kerstin Gier. Nadat ik deze serie uit had, ben ik begonnen aan andere boeken van Blossom Books. Een greep uit de boeken: Het geestige leven van Lucy Shaw, Macho of minnaar?, Soulmates: Het verhaal van Sky, Firelight: Ziel van vuur en natuurlijk de Touching Juliette-trilogie waarvan ik zaterdag het laatst uitgegeven deel ophaal uit de winkel. (Volgende maand komt het allerlaatste deel van deze serie uit, spannend!) Maar ik denk toch dat mijn favoriet de Edelstenentrilogie blijft. Hoewel de boeken omtrent Juliette, Adam en Warner spannend en heel romantisch zijn, vind ik de boeken van Kerstin Gier toch nóg leuker. Ik was dan ook heel gelukkig toen een aantal maanden terug het eerste deel van een nieuwe serie, geschreven door Kerstin Gier, in de winkel lag: Silber: Het eerste boek der dromen. Natuurlijk heb ik die direct gelezen, maar de recensie moest door drukte nog even wachten. Inmiddels vind ik dat ik wel lang genoeg heb gewacht en hier is de recensie dan!

Waar gaat het verhaal over? Zoals de titel al een beetje doet vermoeden, spelen dromen in dit boek een grote rol. Wanneer Liv met haar moeder en zusje naar Londen verhuist, worden haar dromen steeds bizarder. Hoewel Liv beseft dat ze droomt, lijken de dromen wel werkelijkheid. Ze staat dan ook perplex dat zij dingen weet die ze eigenlijk niet hoort te weten en dat ze over jongens droomt die ze nog nooit ontmoet heeft en die ze vervolgens op haar nieuwe school tegenkomt. Als de jongens haar vragen om een geheimzinnig spel mee te spelen, besluit ze mee te doen. Wat zij niet weet is dat ze met dit spel de woede van een demoon op haar haalt. Rare gebeurtenissen vinden plaats, maar Liv blijft nuchter en houdt vol dat demonen niet bestaan. Maar of het verstandig is om niet in demonen te geloven…

Net als de Edelstenentrilogie leest Silber heel erg fijn en wil je niet stoppen met lezen tot het boek uit is. Kerstin Gier heeft een luchtige schrijfstijl die ze combineert met veel humor. Gedurende het hele boek ben je nieuwsgierig naar het verdere verloop en vraag je je af wat waarheid en wat onwaarheid is. Ook de romantiek mag niet ontbreken in dit boek. Een bijzondere relatie ontwikkelt zich tussen Liv en de mysterieuze Henry. Maar is Henry ook echt verliefd op haar of alleen tijdens Livs dromen?

Hoewel ik vergelijkingen meestal de deur probeer te wijzen, moest ik toch een aantal keer denken aan het hoofdpersonage van haar vorige serie. Liv is net als Gwendolyn erg nieuwsgierig, hebben beide een ietwat vreemde gezinssituatie en sluiten zich alle twee aan bij een mysterieus genootschap. Toch stoorde mij dit niet erg. Wel moet ik eerlijk toegeven dat ik Silber minder sterk vind dan De Edelstenentrilogie, maar wellicht dat Kerstin Gier mijn mening met haar volgende boek helemaal doet veranderen. Ik kijk uit naar het tweede boek der dromen!

Sterren: 4 (uit 5)

Silber - het eerste boek der dromen
Kerstin Gier
Blossom Books
€15,95

woensdag 5 februari 2014

De zonderlinge avonturen van het geniale bommenmeisje

Het lastige aan een goed debuut is dat mensen hoge verwachtingen stellen aan een tweede boek. Sommige auteurs die bejubeld worden om hun eerste boek, worden harteloos onderuitgehaald wanneer hun tweede boek verschijnt. Zie het nieuwste boek van Franca Treur De woongroep, over haar eerste boek niets dan lof, haar nieuwste boek krijgt slechte recensies. Een uitgever die ik vorige week nog sprak zei, nadat hij een interview met haar op de radio had gehoord, dat ‘het wel leek of ze dronken was’. Geen fijne woorden om te horen.

Ik moet toegeven dat ik het even spannend vond om in het nieuwste boek van Jonas Jonasson te beginnen. Zou ik dit boek net zo goed vinden als De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween? Hoewel ik me voorgenomen had de boeken niet voortdurend met elkaar te vergelijken, kwam ik toch een beetje in de verleiding. Voor degenen die het boek nog niet onder ogen hebben gehad een korte samenvatting waarbij ik het mezelf even gemakkelijk maak door de achterflap aan te houden:

Atoombommen, Mossad en Zweedse politie, een drankzuchtige ingenieur, een kussenfabriek, een kist antilopenvlees, een domme, impulsieve broer: Jonas Jonasson mengt deze ingrediënten – en nog veel meer – onnavolgbaar door elkaar tot een verhaal dat vooral géén gewoon verhaal wil zijn. In hoog tempo volgen de verwikkelingen elkaar op en in voortvarendheid en slimheid doen Nombeko en Holger 2 niet onder voor de 100-jarige Alan uit De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween.

Het verhaal is lastig samen te vatten, ik denk dat de uitgever daar ook tegen aan liep. Misschien dat ze daarom slechts twee zinnen besteden aan de inhoud en verwikkelingen/ontwikkelingen binnen het verhaal. Echt veel weet je nog niet over de inhoud van het boek. En dat is maar goed ook, want eigenlijk is het zonde om te veel van dit boek te weten voordat je begint met lezen.

Zodra ik in het boek begon, werd ik meegezogen. Het verhaal begint pakkend en Jonasson schetst een helder beeld van de latrinewerkers in de sloppenwijken van Zuid-Afrika. Daar midden tussen de latrines wordt de held van het verhaal geïntroduceerd: een veertienjarig meisje genaamd Nombeko met een goed gevoel voor getallen. De humor, die voornamelijk naar voren komt door bizarre wendingen die Jonassons stijl typeert, is ook in dit verhaal volop aanwezig. Van begin tot eind heb ik genoten van de plotwendingen, de slimme Nombeko, de trieste koninghater en de domme ingenieur, ambtenaren en ministers. De zonderlinge avonturen van het geniale bommenmeisje is een aaneenschakeling van bijzondere gebeurtenissen die mij keer op keer hebben doen glimlachen. Jonasson heeft het opnieuw waargemaakt.

Sterren: 4,5

De zonderlinge avonturen van het geniale bommenmeisje
Jonas Jonasson
Uitgeverij Signatuur
€19,95


dinsdag 4 februari 2014

Nu ook op facebook!

Lieve lezer(essen),

Hoewel ik mezelf nu niet echt handig kan noemen met de computer, kan ik toch vol trots zeggen dat ik vanaf vandaag ook een facebookpagina heb voor Bibiesboeken! Je kunt me vinden door middel van een simpele klik op de knop aan de rechterkant van deze pagina. De fb-pagina staat nog in de kinderschoenen, maar hopelijk is hij spoedig helemaal up-to-date.


Veel leesplezier!


Liefs, Bibi 

Opruimen

Eens in de zoveel tijd dan moet ik van mezelf het huis opruimen. Niet alleen de spullen herplaatsen, want tja.. daar komt het wel vaak op neer. Nee ik moet spullen weggooien of anders verkopen. Omdat ik anti-kraak woon is het niet handig om veel spullen te hebben, maar ik ben een echte verzamelaar. Niet van postzegels of fotolijstjes, maar wel van heel veel boeken. Als ik een boek zie dat ik graag wil hebben denk ik heel even na en probeer smoesjes te verzinnen waarom ik het zou mogen hebben. Deze smoesjes kunnen er als volgt uitzien:

1) Ik heb weer een aantal vakken gehaald voor mijn opleiding, dat verdient een cadeautje toch?

2) Ik rook niet

3) Ik drink niet (nou ja, die 3 glazen alcohol per jaar kan je nou niet echt drinken noemen)

4) Ik werk in een boekhandel dus ik moet natuurlijk wel goed advies kunnen geven

5) Boeken vallen niet onder troep (of zijn er mensen die daar anders over denken?)

6) Door boeken te kopen stimuleer ik het boekenvak. Héél belangrijk want ik wil zelf bij een uitgeverij terecht komen en dat houdt in dat er wel genoeg boeken verkocht (en door mij dus gekocht) moeten worden.

Herkennen jullie jezelf hierin? Ik heb naast de stapel van al uitgezochte boeken vandaag afscheid moeten nemen van een aantal boeken die ik erg leuk vond maar die ik misschien toch beter kan gaan verkopen. Denk aan de serie van Aprilynne Pike (Wings, Spells, Illusions, Destiny) of aan de boeken van Lauren DeStefano (Verwelken, Vrees, Verbreken). Maar ik probeer sterk te zijn en denk dan maar weer aan de boeken die ik kan kopen van het beetje geld dat ik voor de boeken vraag. Zucht...

maandag 3 februari 2014

Reading Bingo!

Steeds vaker kom ik achter leuke challenges. Ik doe al mee aan de goodreads challenge waar ik de uitdaging op vijftig boeken heb gezet. (Ik hoop stiekem dat het er 75 worden) Vandaag besloot ik ook een abc-challenge aan te gaan, waarbij ik boeken van diverse auteurs wil lezen op achternaam. Dus auteurs van wie de achternaam begint met A, B, C et cetera. Hoewel ik twee challenges eigenlijk wel voldoende vind, kwam ik net achter een super toffe challenge namelijk de bingo-challenge. Ben je daar al bekend mee? De bingokaart beslist voor jou wat type boek je gaat lezen, maar de titel en auteur mag je zelf kiezen. Om je kaart vol te krijgen moet je dus diverse titels lezen die gebonden zijn aan bepaalde opdrachten/eisen zoals 'Kies een boek met een blauwe voorkant' of 'kies een boek dat in de zomer afspeelt'. Er is zelfs een speciale young adults bingokaart en ik weet wel zeker dat ik die ga volgen. Hieronder de kaart, ik kan niet wachten!

Bovenaan bij 'Reading Challenges' kan je zien hoe ik ervoor sta met mijn uitdagingen. 






zondag 2 februari 2014

Win Zac & Mia bij Blossom Books!

Per jaar verliezen 400 a 500 kinderen hun haar door behandeling aan kanker. Stichting Haarwensen zet zich voor deze kinderen in. Vanaf 2007 hebben zij al 502 kinderen blij gemaakt met een prachtige pruik van echt haar. Blossom Books brengt deze maand het boek Zac & Mia uit, een verhaal over een vriendschap die (bijna noodgedwongen) ontstaat in het ziekenhuis. Nadat een van de medewerkers bij Blossom Books het boek had gelezen, besloot zij haar haren te doneren aan Stichting Haarwensen. Ze roept anderen op om ook hun haar te doneren. Voor de voorwaarden die aan het haar worden gesteld, kan je het best kijken op http://www.haarwensen.nl/haar-doneren

Blossom Books deelt maar liefst 50 exemplaren uit aan de eerste 50 donateurs. Denk je erover na om je haar te doneren én wil je een boek winnen? Kijk dan op deze site.


Ps. Laat je mij even weten of je meedoet? 

Waarom kinderen wel cowboytje, maar nooit jezusje of mohammedje spelen

Soms lees je een artikel, verhaal of in dit geval een pamflet dat je even wilt delen. Een auteur waar ik grote waardering voor heb is Guus Kuijer. Zijn (kinder)boeken zijn geweldig, maar misschien nog beter vind ik zijn boeken waarin hij geloofskwesties overdenkt. Vandaag heb ik het pamflet Waarom kinderen wel cowboytje, maar nooit jezusje of mohammedje spelen gelezen, waarin hij in 37 pagina's uit een zet dat God ook met de tijd dient mee te gaan en dat kinderen een 'moderne' God wellicht sneller zullen accepteren dan de onrechtvaardige God die we uit de Bijbel kennen.

Hieronder enkele uitspraken die mij aan het denken zetten:

Ik vind dan ook dat alle kinderen de belangrijke verhalen uit de Herbreeuwse Bijbel (Oude Testament) moeten kennen. [...] Maar ik vind wel dat we moeten beseffen dat deze verhalen ons een buitengewoon eigenaardige ethiek proberen te verkopen. Een ethiek die niet zelden juist voor kinderen gevaarlijk is (Kuijer, p. 6). [...] De god die kinderen laat vermoorden heeft in een grijs verleden misschien ooit bestaan, maar in onze werkelijkheid bestaat die niet meer (Kuijer, p. 9).
'Uw wil geschiede' mag geen leidraad zijn, want het is niet de bedoeling dat een kind ten onder gaat aan zijn vader. Dat is nu precies wat het kernverhaal van het christendom zo gevaarlijk maakt. 'Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven...' schrijft Johannes (3:16) (Kuijer, p. 13).
Het is van belang dat we blijven geloven in de waarde van die zoektocht [naar een rechtvaardige wereld] (Kuijer, p. 20).
Zonder barmhartigheid levert de wet geen recht op (Kuijer, p. 30). 

Ik wilde jullie deze wijze uitspraken (ik zeg bewust geen lessen, want wellicht ben jij het helemaal niet met deze uitspraken eens) niet onthouden. Ik zal aankomende tijd meer van Kuijers werken lezen aangezien ik mijn scriptie over zijn (geloofs)opvattingen ga schrijven. Mij zetten zijn uitspraken mij aan tot denken, ik ben benieuwd of het ook invloed op jou uitoefent.