Deze recensie wil ik al een tijdje schrijven, maar door
drukte kwam het er steeds maar niet van. Nu eindelijk: hier is hij! Twee weken
terug las ik De Test van Joelle
Charbonneau, het eerste deel uit The Testing Trilogy. Het boek kwam enkele maanden geleden binnen bij de winkel en ik besteedde er nauwelijks aandacht aan. Ik
vond het vooral een groot boek en dat we er veel hadden binnengekregen. Nadat
een aantal weken later nog steeds geen enkel exemplaar was verkocht, besloot ik
de uitgever een mail te sturen en te vragen om een leesexemplaar. Veelal
verkoopt een boek toch beter als de verkoper iets over het verhaal kan
vertellen. Het boek las ik uit in twee dagen.
Waar gaat De test over?
Cia Vale leeft in een verwoeste wereld. Het land waar ze woont, het Verenigd Gemenebest ooit een deel van Amerika, is verwoest na De Zeven Oorlogsfasen. De wereld moet opnieuw opgebouwd worden, maar de enige personen die daar aan kunnen bijdragen zijn studenten die aan dé universiteit hebben gestudeerd. Je wordt niet zomaar aangenomen op de universiteit. Allereerst moet je uitblinken tijdens je (middelbare) schooltijd en vervolgens moet je worden uitverkoren om mee te mogen doen aan de test. Hoe deze test precies in werking treedt weet niemand, zelfs de mensen die deze test hebben doorstaan weten niet meer wat zij precies hebben moeten doen gedurende deze test. Cia wordt samen met drie andere klasgenoten uit haar kolonie uitgekozen. Alle kolonies leveren enkele testkandidaten. Cia’s vader heeft ook gestudeerd aan de universiteit en daarvoor de testrondes doorstaan. Hij weet niets meer van deze periode, maar wordt jaren later nog steeds geteisterd door vreselijke nachtmerries. Zijn raad aan Cia: vertrouw niemand.
Cia Vale leeft in een verwoeste wereld. Het land waar ze woont, het Verenigd Gemenebest ooit een deel van Amerika, is verwoest na De Zeven Oorlogsfasen. De wereld moet opnieuw opgebouwd worden, maar de enige personen die daar aan kunnen bijdragen zijn studenten die aan dé universiteit hebben gestudeerd. Je wordt niet zomaar aangenomen op de universiteit. Allereerst moet je uitblinken tijdens je (middelbare) schooltijd en vervolgens moet je worden uitverkoren om mee te mogen doen aan de test. Hoe deze test precies in werking treedt weet niemand, zelfs de mensen die deze test hebben doorstaan weten niet meer wat zij precies hebben moeten doen gedurende deze test. Cia wordt samen met drie andere klasgenoten uit haar kolonie uitgekozen. Alle kolonies leveren enkele testkandidaten. Cia’s vader heeft ook gestudeerd aan de universiteit en daarvoor de testrondes doorstaan. Hij weet niets meer van deze periode, maar wordt jaren later nog steeds geteisterd door vreselijke nachtmerries. Zijn raad aan Cia: vertrouw niemand.
Zodra de test is begonnen, beseft Cia dat het niet alleen om kennis draait, maar ook om doorzettingsvermogen, sluwheid en fysieke kracht.
Wat vond ik ervan?
Het begin van het verhaal vond ik niet bijster interessant. Ik had het idee dat ik een bewerking aan het lezen was van De hongerspelen. Hoewel ik deze serie met veel plezier gelezen heb, vind ik het niet altijd fijn om boeken te lezen waar automatisch vergelijkingen tussen worden getrokken. Maar naarmate het verhaal vorderde, verdwenen de vergelijkingen steeds meer. Ja natuurlijk, af en toe kon ik er bijna niet omheen. Zo mogen slechts 20 van de 108 deelnemers studeren aan de universiteit en de rest verdwijnt op raadselachtige wijze.
Het begin van het verhaal vond ik niet bijster interessant. Ik had het idee dat ik een bewerking aan het lezen was van De hongerspelen. Hoewel ik deze serie met veel plezier gelezen heb, vind ik het niet altijd fijn om boeken te lezen waar automatisch vergelijkingen tussen worden getrokken. Maar naarmate het verhaal vorderde, verdwenen de vergelijkingen steeds meer. Ja natuurlijk, af en toe kon ik er bijna niet omheen. Zo mogen slechts 20 van de 108 deelnemers studeren aan de universiteit en de rest verdwijnt op raadselachtige wijze.
Hoewel ik het verhaal steeds spannender vond, miste ik het een en ander in het verhaal. Ik had het idee dat sommige aspecten beter uitgewerkt konden worden waardoor het verhaal sterker werd. Zo wordt Cia op een gegeven moment aangevallen door gemuteerde mensen. Deze spannende gebeurtenis duurt echter maar een pagina en had van mij veel uitgebreider mogen zijn. Dit gebeurde meerdere malen in het boek en iedere keer dacht ik ‘hè jammer, nu heb je net dat extra puntje laten liggen!’. Ook komt het liefdesverhaal tussen Cia en Tomas niet helemaal uit de doeken. Daar had de auteur wat meer aandacht aan mogen besteden. Wat is de voorgeschiedenis van deze twee jonge verliefden en wanneer viel het kwartje voor Tomas dat hij verliefd was op Cia? Iets meer romantiek dus. Het verhaal was daardoor niet minder leuk, maar misschien wel minder goed.
Wel moet gezegd worden dat Joelle Charbonneau een fijne schrijfstijl heeft. Je vliegt werkelijk door de pagina’s heen en het is ook dusdanig interessant dat je door wilt blijven lezen. Bovenstaand stuk klinkt misschien ietwat negatief, maar dat ben ik niet. Het verhaal eindigt met een ongelooflijke cliffhanger, waardoor je direct door wilt met lezen van het tweede deel.
Zojuist trok ik al de vergelijking met De hongerspelen. Dit hoeft niet negatief te zijn, immers als je van
dergelijke verhalen houdt, past dit boek wel thuis in het rijtje Hongerspelen, Divergent et cetera. Ik
zal het boek niet afraden, maar ik weet niet zeker of ik het aanraad. Laat ik
het zo zeggen: als de auteur het tweede boek beter uitwerkt, kan het een goede
serie worden en raad ik het iedereen aan die van dystophische verhalen houdt. Ik
ben inmiddels toch erg nieuwsgierig naar het tweede deel en hoop het binnenkort
te lezen.
Sterren: 3.5 (van 5)
De test
Joelle Charbonneau
Karakter uitgevers
€19,95 (hardcover)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten