donderdag 27 februari 2014

Marina

Ik geef het maar direct toe: als het om boeken van Zafón gaat, ben ik bevooroordeeld. Toe nu toe heb ik vier boeken van hem gelezen die ik allemaal geweldig vind. De laatste heb ik net uitgelezen: Marina. In de recensie preview van vorige week was ik al erg enthousiast over dit boek. Nu ik het heb uitgelezen, ben ik nóg enthousiaster. Zafón heeft opnieuw een mysterieus boek geschreven vol bijzondere zinnen en de prachtigste metaforen. 

Het boek dat over de 15-jarige Oscar gaat, speelt net als veel van Zafóns boeken af in de kleinere straten van Barcelona. Het is begin jaren tachtig en Oscar zit op een internaat. Tijdens zijn vrije uurtjes dwaalt hij graag rond door de straten van Barcelona. Dan komt hij bij een huis terecht waar hij naartoe wordt gelokt door prachtige muziek. Op die manier leert hij de aantrekkelijke Marina en haar vader Germán kennen. Een vriendschap ontstaat tussen de drie personen. Wanneer Marina op een dag een mysterieus tafereel laat zien aan Oscar, raken ze betrokken in een gevaarlijk avontuur.

Zafón is een meester in het vertellen van verhalen en van de eerste pagina tot aan de laatste pagina hing ik aan zijn lippen. Door drukte lukte het mij niet door te lezen waardoor ik een week deed over de eerste honderd pagina's. Dit maakte me enigszins ongedurig, want ik wilde zo graag doorlezen! Toen ik op een middag een klein beetje tijd had, ben ik op de bank gaan zitten met een grote kop thee en een lekker dekbed. De bedoeling was dat ik een uurtje zou lezen, maar ik ben niet meer opgestaan tot ik het boek uit had. 

Ik kan me voorstellen dat niet iedereen het verhaal aanstaat. Het is vrij mysterieus en fantasie wordt niet geschuwd. Ikzelf houd juist wel van dat fantasievolle, maar ik kan me inbeelden dat niet iedereen laaiend enthousiast is over dit verhaal. Het is daarom ook een verstandige zet geweest van de uitgever om het als Young Adult uit te geven. In dit 'genre' lijkt fantasie meer toegestaan dan in volwassenen romans. Het boek kan hierdoor zowel in de YA-kast als op de literatuurtafel worden geplaatst. Over de kaft voel ik me een beetje dubbel. Enerzijds vind ik het een prachtige kaft, lekker mysterieus met mooie vlinders. En vooral de touch vind ik geweldig. Een beetje stroevig. Aan de andere kant vind ik de kaft misschien iets te donker en te Young Adult-achtig (is dat een woord?) uitgegeven. Ik merk dat het boek bij ons in de winkel op de literatuurtafel niet echt snel wordt opgepakt. Misschien vinden mensen de kaft wel te mysterieus of staat deze hen niet aan. Het is een vrij harde kaft, in die zin dat rood en zwart flink met elkaar contrasteren. Voor jongeren vind ik dat top, voor het publiek dat het YA-genre ontgroeid is (kan dat?!), had het wellicht beter uitgegeven kunnen worden op de wijze waarop Zafóns bekendste boeken (De schaduw van de wind, Spel van de Engel en De gevangene van de hemel) zijn vormgegeven. 

Mijn oordeel
Houd je van spannende, mysterieuze boeken en schuw je geen fantasieverhalen? Dan zeg ik: ren naar de boekwinkel en begin vandaag nog te lezen. Ik heb enorm genoten van dit boek en ben hierdoor ook nieuwsgierig geraakt naar Zafóns andere YA-boeken. Dit boek heb ik met heel veel plezier gelezen en zal aankomende tijd zeker aangeraden worden in de winkel. 

Sterren: 4.5 (uit 5)

Marina
Carlos Ruiz Zafón
Uitgeverij Signatuur
Prijs €17,95

dinsdag 25 februari 2014

Happiness is...

Ik ben een echte boekfreak. Niet alleen lees ik heel erg graag boeken, ook vind ik het altijd heerlijk om plaatjes van boeken te kijken. Zo nu en dan sta ik mezelf toe om op Pinterest 'books' in te typen en het daarop volgende uur te vergapen aan mooie, grappige of bijzondere afbeeldingen. Hoewel ik er wel honderd aan jullie zou willen laten zien, heb ik me beperkt tot slechts één afbeelding. Herken je jezelf erin?


zondag 23 februari 2014

Jarig! Dus ik deel uit!!

Hiep hiep hoera! Deze boekenwurm is vandaag 23 jaar geworden! En wie jarig is... trakteert! Hoewel ik het kei-gezellig zou vinden als jullie allemaal op de koffie/thee komen en een lekker stuk taart nuttigen, wordt dit toch een beetje lastig. Maar om toch mijn verjaardag met jullie te kunnen vieren, deel ik uit. En omdat ik al heel erg lang uitkijk naar de leeftijd van 23 (ja een beetje gek, maar dat is mijn lievelingsgetal), vier ik het dubbel. Hoe? Door twee cadeautjes uit te delen!


Zoals jullie misschien wel weten werk ik in een boekhandel. Af en toe maak je hele gekke dingen mee. Soms doe je waanzinnig je best voor een klant en zegt die achteraf: 'Goh bedankt voor je hulp! Dan bestel ik het wel even via Bol.com, dan hoef ik niet meer terug te komen'. Ehh.. Een boekje dat nauw aansluit op deze ervaringen is Gekke dingen die klanten in boekwinkels zeggen. En deze kan jij winnen!




Mijn tweede cadeau voor jullie is de tas van Blossom Books met de tekst I like big books and I can not lie. Ik wil hem zelf al heel lang hebben, dus eigenlijk ben ik een beetje jaloers op de winnaar. 

Zijn er voorwaarden?
Ja, eigenlijk wel. Hieronder even op een rijtje:

  1. Ik verloot mijn gifts alleen onder mijn volgers. Ben je geen volger? Geen probleem: ga mij dan volgen via Bloglovin (en evt op FB)! 
  2. Laat een berichtje achter onder dit bericht en laat weten wat je liever ontvangt: het boek of de tas
  3. Ik zou het echt heel erg leuk vinden (en waarderen!) als je mij via FB gaat volgen, maar ik zal die niet meerekenen voor de loting.
  4. Ik zal de loting zo eerlijk mogelijk laten verlopen.
  5. Je kan meedoen tot en met zondag 2 maart.
  6. Op maandag 3 maart maak ik de twee winnaars bekend! Dit doe ik door te reageren onder dit bericht. Als deze persoon niet gereageerd heeft binnen 48 uur, kies ik een andere winnaar uit. 
  7. Dit bericht plaats ik ook op FB en zal ook daar de winnaar bekend maken.
  8. De cadeaus worden per post verstuurd.

Ik hoop dat jullie mijn verjaardag met mij mee willen vieren!!

Liefs, Bibi


woensdag 19 februari 2014

Versplinter me

Afgelopen zaterdag heb ik Versplinter me gekocht van Tahereh Mafi. Ik verheugde me erg op dit boek, want van het vorige tussendeel heb ik erg genoten. Die avond ben ik lekker in bed gaan liggen en begon ik te lezen. Voor degenen die niet weten waar de Juliette-trilogie over gaat een korte introductie zonder dat ik teveel hoop weg te geven.

Juliette heeft een gave, althans zelf ervaart ze het als een last: haar aanraking is dodelijk. Tja, niet erg fijn. Gelukkig zijn er enkele mensen die ze wel kan aanraken, waaronder haar vriend Adam. De regering wil Juliette voor zich winnen, zodat ze haar kunnen gebruiken als levend monster dat dood en verderf kan zaaien. Maar dan blijkt de aartsvijand van Juliette, Warner, toch niet zo vijandelijk te zijn als ze in eerste instantie dacht. In deel 2,5 vertelt Adam over zijn leven en de liefde die hij voor zijn broertje James voelt. De vorige delen bevatten vele hartstochtelijke scènes, die soms wel wat over de top zijn maar die de lezer doet zwijmelen. Dit boek vertelt over de keuze die Adam moet maken tussen Juliette en James. Van romantiek geen sprake.

Eigenlijk vond ik dit boek heel teleurstellend. Ik verheugde me op de zienswijze van Adam en dat hij zou beschrijven wat hij voor Juliette voelde. Waarom is hij zo door haar gefascineerd? Wat voelt hij precies voor haar? Voor ik het wist had ik het boekje (van een kleine zeventig pagina’s) uit en bleef ik wat verdwaasd voor mij uitkijken. Huh? Waar is de Adam gebleven die we uit de vorige boeken kennen? Ja, natuurlijk begrijp ik dat hij zich verantwoordelijk voelt voor zijn broertje maar dan mag hij nog wel even uiten hoe hij zich voelt. Of liever: wat hij allemaal voelt voor Juliette. Dit boek maakt dat Team Warner – sorry mensen die de serie niet kennen, dit is voor jullie heel onduidelijk – aan de winnende kant staat. Het boek leest op zich fijn, maar mist de romantiek uit de vorige delen. Hopelijk is het afsluitende deel van de serie – dat deze maand uitkomt – een stuk beter dan dit boek. Want ik vond het erg tegenvallen.
Sterren: 2 (van 5)

Versplinter me (deel 2,5 uit de Touching Juliette-trilogie)
Tahereh Mafi
Blossom Books
€9,95 

dinsdag 18 februari 2014

Recensie preview

Vorige week ben ik begonnen in Marina van Carlos Ruiz Zafón. Door drukte kom ik nauwelijks aan lezen toe, maar tot nu toe ben ik erg positief over het boek. Hoewel ik dacht dat het een boek voor volwassenen was, bleek het geschreven (of in ieder geval uitgegeven) te zijn voor young adults. Wie van de Schaduw van de wind houdt, zal dit boek vast ook prachtig vinden. Zafón creëert net als in de boeken omtrent Daniël en het Kerkhof der Vergeten Boeken, een mysterieus avontuur in de straten van Barcelona. Ik hoop begin volgende week een recensie over dit boek te kunnen plaatsen, want dit boek wil ik jullie (tot dusverre) zeker niet onthouden!

Voor de nieuwsgierigen plaats ik hieronder de tekst van de achterflap.

Vijftien jaar later is de herinnering aan die dag bij mij teruggekomen. Ik heb de jongen gezien die in de nevel van station Francia ronddoolde en de naam van Marina lichtte opnieuw op als een verse wond. Allemaal bewaren we een geheim op de zolder van de ziel, achter slot en grendel. Dit is het mijne.

In mei 1980 verdwijnt de 15-jarige Oscar Drai plotseling van school in de oude stad van Barcelona. Zeven dagen en nachten weet niemand waar hij uithangt...

Zijn verhaal begint in het oude stadshart van Barcelona, waar hij Marina en haar vader Germán Blau, een portretschilder, ontmoet. Marina neemt Oscar mee naar een kerkhof, om getuige te zijn van een macaber ritueel dat elke vierde zondag van de maand plaatsvindt. Precies om tien uur 's ochtends verschijnt een koets, getrokken door zwarte paarden. Er stapt een vrouw uit, in het zwart gekleed, haar gezicht gesluierd, met in haar gehandschoende hand één enkele roos. Ze loopt naar een grafsteen die geen naam vermeldt, maar waarop alleen een mysterieuze afbeelding van een zwarte vlinder met opengeslagen vleugels te zien is.


Als Oscar en Marina besluiten haar te achtervolgen, begint een reis die hen naar de hoogtepunten van een vergeten, naoorlogs Barcelona leidt, een wereld voor aristocraten en actrices, uitvinders en magnaten, en een duister geheim dat op hen wacht in het mysterieuze labyrint onder de straten van de stad.

maandag 17 februari 2014

De test

Deze recensie wil ik al een tijdje schrijven, maar door drukte kwam het er steeds maar niet van. Nu eindelijk: hier is hij! Twee weken terug las ik De Test van Joelle Charbonneau, het eerste deel uit The Testing Trilogy. Het boek kwam enkele maanden geleden binnen bij de winkel en ik besteedde er nauwelijks aandacht aan. Ik vond het vooral een groot boek en dat we er veel hadden binnengekregen. Nadat een aantal weken later nog steeds geen enkel exemplaar was verkocht, besloot ik de uitgever een mail te sturen en te vragen om een leesexemplaar. Veelal verkoopt een boek toch beter als de verkoper iets over het verhaal kan vertellen. Het boek las ik uit in twee dagen.

Waar gaat De test over?
Cia Vale leeft in een verwoeste wereld. Het land waar ze woont, het Verenigd Gemenebest ooit een deel van Amerika, is verwoest na De Zeven Oorlogsfasen. De wereld moet opnieuw opgebouwd worden, maar de enige personen die daar aan kunnen bijdragen zijn studenten die aan dé universiteit hebben gestudeerd. Je wordt niet zomaar aangenomen op de universiteit. Allereerst moet je uitblinken tijdens je (middelbare) schooltijd en vervolgens moet je worden uitverkoren om mee te mogen doen aan de test. Hoe deze test precies in werking treedt weet niemand, zelfs de mensen die deze test hebben doorstaan weten niet meer wat zij precies hebben moeten doen gedurende deze test. Cia wordt samen met drie andere klasgenoten uit haar kolonie uitgekozen. Alle kolonies leveren enkele testkandidaten. Cia’s vader heeft ook gestudeerd aan de universiteit en daarvoor de testrondes doorstaan. Hij weet niets meer van deze periode, maar wordt jaren later nog steeds geteisterd door vreselijke nachtmerries. Zijn raad aan Cia: vertrouw niemand.

Zodra de test is begonnen, beseft Cia dat het niet alleen om kennis draait, maar ook om doorzettingsvermogen, sluwheid en fysieke kracht.

Wat vond ik ervan?
Het begin van het verhaal vond ik niet bijster interessant. Ik had het idee dat ik een bewerking aan het lezen was van De hongerspelen. Hoewel ik deze serie met veel plezier gelezen heb, vind ik het niet altijd fijn om boeken te lezen waar automatisch vergelijkingen tussen worden getrokken. Maar naarmate het verhaal vorderde, verdwenen de vergelijkingen steeds meer. Ja natuurlijk, af en toe kon ik er bijna niet omheen. Zo mogen slechts 20 van de 108 deelnemers studeren aan de universiteit en de rest verdwijnt op raadselachtige wijze.

Hoewel ik het verhaal steeds spannender vond, miste ik het een en ander in het verhaal. Ik had het idee dat sommige aspecten beter uitgewerkt konden worden waardoor het verhaal sterker werd. Zo wordt Cia op een gegeven moment aangevallen door gemuteerde mensen. Deze spannende gebeurtenis duurt echter maar een pagina en had van mij veel uitgebreider mogen zijn. Dit gebeurde meerdere malen in het boek en iedere keer dacht ik ‘hè jammer, nu heb je net dat extra puntje laten liggen!’. Ook komt het liefdesverhaal tussen Cia en Tomas niet helemaal uit de doeken. Daar had de auteur wat meer aandacht aan mogen besteden. Wat is de voorgeschiedenis van deze twee jonge verliefden en wanneer viel het kwartje voor Tomas dat hij verliefd was op Cia? Iets meer romantiek dus. Het verhaal was daardoor niet minder leuk, maar misschien wel minder goed.

Wel moet gezegd worden dat Joelle Charbonneau een fijne schrijfstijl heeft. Je vliegt werkelijk door de pagina’s heen en het is ook dusdanig interessant dat je door wilt blijven lezen. Bovenstaand stuk klinkt misschien ietwat negatief, maar dat ben ik niet. Het verhaal eindigt met een ongelooflijke cliffhanger, waardoor je direct door wilt met lezen van het tweede deel.

Zojuist trok ik al de vergelijking met De hongerspelen. Dit hoeft niet negatief te zijn, immers als je van dergelijke verhalen houdt, past dit boek wel thuis in het rijtje Hongerspelen, Divergent et cetera. Ik zal het boek niet afraden, maar ik weet niet zeker of ik het aanraad. Laat ik het zo zeggen: als de auteur het tweede boek beter uitwerkt, kan het een goede serie worden en raad ik het iedereen aan die van dystophische verhalen houdt. Ik ben inmiddels toch erg nieuwsgierig naar het tweede deel en hoop het binnenkort te lezen.

Sterren: 3.5 (van 5)

De test
Joelle Charbonneau
Karakter uitgevers

€19,95 (hardcover)

donderdag 13 februari 2014

Zo blij met jou!

Door alle (boek)winkels, uitgeverijen, reclameborden et cetera word je ermee bestookt: morgen is het valentijn. Vijf jaar terug vierde ik mijn eerste valentijn met mijn vriend en inmiddels is hij al een tijdje druk in de weer met de voorbereidingen voor onze vijfde valentijnsdag samen. Ik deel de mening dat valentijn vooral heel commercieel is, maar wat vind ik het altijd leuk als mijn vriend me weer verrast met een romantische picknick op de vloer voor de openhaard waar de televisievlammen lekker lopen te knetteren of een bevroren stuk ijs waar een ingevroren roos in zit met de tekst ‘mijn hart smelt voor jou’.  Tja, gruwel of smelt ervan, ik blijf het lief vinden!

Om in het thema van valentijn te blijven, wil ik een bijzonder prentenboek met jullie delen. Een prentenboek over verliefdheid en elkaar ‘gewoon’ lief vinden. Het boek is dit jaar uitgekomen bij Clavis, en wat was ik blij dat ik een recensie-exemplaar toegestuurd kreeg!

Zo blij met jou! gaat over Sofia en haar verwarrende gevoelens. Ze is verliefd op een jongen uit haar klas, maar ze weet niet zo goed wat daar mee aan moet. Vandaar dat ze advies vraagt aan haar oma, want die weet altijd raad. Oma vertelt over haar herinneringen aan verliefd zijn en hoe ze aan opa vertelde dat ze verliefd op hem was.
'Maar wat heb je hem dan precies gezegd?’ vraagt Sofia.                        'Dat ik hem van alle jongens het leukst vind,’ zegt oma vrolijk.

Het verhaal wordt prachtig geïllustreerd door de illustraties van Jenny Bakker. Iedere pagina is duidelijk met veel zorg samengesteld en de prenten zijn bijna magisch, zo mooi als ik ze vind. De illustraties sluiten nauw aan op het verhaal, maar als je beter kijkt zie je dat ook de illustraties een eigen verhaal vertellen. Een vogeltje dat stiekem met een sok wegvliegt, een kikker die zich verschuilt achter een blad van de pagalobloem of een jongetje dat dromerig van een dak kijkt naar Sofia.


Zo blij met jou! heeft een prachtige cover die nieuwsgierig maakt naar de rest van het verhaal. Het liefst zou ik jullie enkele prenten willen laten zien, of eigenlijk één specifieke. Deze staat ook op de achterkant van het boek. Andere prenten van het verhaal kan ik niet laten zien omdat ik denk dat dat tegen de rechten van de uitgever ingaat, dus zullen jullie het boek toch maar eens zelf in de boekwinkel moeten doorbladeren. Ik ben zo blij met dit boek!

Zo blij met jou!
An Swerts & Jenny Bakker
Uitgeverij Clavis
€14,95