Ken je dat? Dat je lekker in een boek wilt duiken en daarom
in de stilte coupe van de trein gaat zitten? Regelmatig zit ik in de stilte
coupe omdat ik dan de artikelen voor mijn studie kan lezen. Als ik de artikelen
dan gelezen heb mag ik mezelf belonen met mijn leesboek. Helaas kan ik vandaag
naar mijn leesboek fluiten. Tegenover me is een vader met zijn dochtertje van
ongeveer twee en half jaar komen zitten. Haar vader is druk bezig om haar op de
stoel te laten zitten, terwijl ze de ramen en het tafeltje in de trein probeert
te likken. Ook wil ze graag aan een stuk door praten. “Papa…?” “Ja?” zegt papa.
“Ehh… ik zie een ehh een koffer.” Iedere tien seconden ziet ze iets anders, op
zich natuurlijk lief anderzijds erg vervelend omdat ik me schuldig voel om de
vader - die zo zijn best doet om zijn dochtertje zich te laten gedragen - ook
nog eens te moeten wijzen op dat we in een stilte coupe zitten. Dag leesboek…
Ik ga ook altijd in de stilte coupe zitten als ik wil lezen maar helaas zitten daar nog vaak genoeg mensen die zich hier niet aan houden. En in een situatie met zo'n klein meisje is het dan toch wel lastig hè.
BeantwoordenVerwijderenInderdaad! Ik ben uiteindelijk maar ergens anders gaan zitten, maar daar zaten net weer wat meiden leuke weetjes uit te wisselen en dan ga je toch stiekem meeluisteren ;)
Verwijderen